1 Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko. 2 Auxskultu atente en la bruo Lian vocxon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia busxo. 3 Sub la tutan cxielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero. 4 Post gxi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta vocxo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam auxdigxas Lia vocxo. 5 Mirinde tondras Dio per Sia vocxo; Li faras ion grandan, sed ne konatan. 6 Al la negxo Li diras:Falu sur la teron; Ankaux al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj. 7 Sur la manon de cxiu homo Li metas sigelon, Por ke cxiuj homoj sciu Lian faron. 8 La sovagxa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia logxejo. 9 El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo. 10 De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo farigxas kvazaux fandajxo. 11 La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo dissxutas Lian lumon. 12 Li direktas ilin cxirkauxen, kien Li volas, Por ke ili plenumu cxion, kion Li ordonas al ili, sur la tero: 13 CXu por puno de ia lando, CXu por favorkorajxo Li ilin direktas.
14 Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio. 15 CXu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo? 16 CXu vi komprenas, cxe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado? 17 Kiamaniere viaj vestoj varmigxas, Kiam la tero kvietigxas de sude? 18 CXu vi povas etendi kun Li la cxielon, Firman kiel fandita spegulo? 19 Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo. 20 CXu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
21 Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la cxielo, Kiam la vento pasas kaj purigas gxin. 22 De norde venas oro; CXirkaux Dio estas terura brilo. 23 La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas. 24 Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la sagxuloj.